این لوله ی بزرگ اگرچه زمانی  آب را منتقل می کرده اما اکنون زباله ای بزرگ و دست و پا گیر است!  اندازه و وزن این لوله خیلی زیاد است و شاید به همین ، سال هاست که به این شکل در فضای سبز دانشگاه رها شده است.
در ادامه مطلب خواهید دید که چگونه از این زباله برای اجرای هنری استفاده خواهیم کرد. این اجرا ترکیبی است از هنر محیط ، هنر بازیافت و هنر گروهی (سه گرایش از هنرهای نو که از علاقه مندی های شخصی من است.)

(بیشتر…)

ویدئو زیر مربوط به اثر محیطی است که آن را طی روزهایی که به دعوت گروه هنرنوهرمز در جزیره حضور داشتم اجرا کردم.
ترکیبی است ساده از گزاره ای ادبی، تایپوگرافی و محیط
در عکس های ماهواره ای هرمز نشانه هایی از معدن خاک سرخ معروف  دیده می شود که از آن منظر برایم تداعی کننده زخم یا جراحتی خونین است. تشابهی دردناک با تن آدمی که شکافته شود. با این تفاوت که این بار جراح آدمی است و مجروح جزیره ای که خاکش به رنگ خون است.
با خاک سرخ  هرمز این مفهوم را در قالب گزاره ای ادبی بر دیواره های ساحلی جزیره نوشتم.

…

(بیشتر…)

ویژگی های طبیعی جزیره هرمز و برنامه های هنری متعددی که طی چند سال اخیر در این مکان برگزار شده است. هرمز را به کانون هنرهای محیطی ایران تبدیل کرده است.
مهمترین وقایع هنری جزیره به فعالیت های دکتر احمد نادعلیان و گروه هنرنو هرمز مربوط می شود.
در نوروز ۱۳۹۰ با دکتر نادعلیان در جزیره هرمز دیداری داشتم که به چند تجربه هنری در محیط هرمز نیز منتج شد. گزارش این سفر را میتوانید از لینک زیر ببینید:
دیدار با دکتر احمد نادعلیان در جزیره هرمز

این بار اما به دعوت گروه هنر نو هرمز سفری دیگر به جزیره هرمز
داشتم. قرار بر این است که طی سه روز  جمعی از هنرمندان فعال در زمینه
هنر محیطی از نزدیک دیدار داشته باشند و در محیط جزیره خلق اثر کنند.
محل اقامت ما در ساختمان محیط زیست هرمز است. ساختمانی که به گفته دوستان هرمزگانی سالها پیش به خواست فرح پهلوی، به همین منظور ساخته شده است  و اکنون با وجود گذر سالیان زیاد همچنان زیبا و پابرجاست.
طی چند روز اقامت امان در جزیره دست به تجربه های هنری زدیم که می توانید در ادامه ویدئو و گزارش تصویری آن را ببینید:

(بیشتر…)

یکبار دیگر کارگاه رنگ فرصتی شد تا تغییراتی در محیط دانشگاه ایجاد کنیم. این بار اما با رویکردی متفاوت.

در میان درختان فضای سبز دانشگاه و دقیقاً در مسیر کارگاه هنر (سالن باغ) اتاقکی وجود دارد که محل نگهداری وسایل باغبانی است. ظاهر به هم ریخته و فاقد ظرافت این اتاقک مرا ترغیب می کند تا با کمک دانشجویان دست به کار تغییر آن شویم.
(گرافیتی روی درب اتاقک اثر محمد نجفی است که طی یکی دیگر از ورکشاپ های من اجرا شده است: گرافیتی استنسیل بر دیوارهای دانشگاه علمی کاربردی لارستان)
ما قصد داریم با رنگ آمیزی این بنا آن را به یک اثر هنری محیطی تبدیل کنیم. و برای رسیدن به این هدف سعی ما این است که این بنا را با توجه به محیط اطراف آن و شکل و ظاهر فعلی آن نقاشی کنیم.
مطمئناً ما نمی خواهیم ظاهر فعلی این بنا را زیر رنگ های نقاشی پنهان کنیم (همان کاری که شهر داری ها برای مخفی کردن نماهای نا زیبای شهری انجام می دهند) بلکه قصد داریم این اتاقک همچنان همان اتاقک قبلی باشد.
دومین نکته هم اینکه برای نقاشی این بنا به محیط اطراف آن توجه داریم . در نقاشی بنا های شهری همیشه این امکان وجود دارد که یک بنا پس از نقاشی به حجمی نا متجانس با محیط و زیستگاه اطراف تبدیل شود.

(بیشتر…)

برای انتخاب عنوان این مطلب و گزارش تصویری آن کمی درمانده بودم!
تا پیش از این در پس هر یک از پروژه هایی گروهی که در دانشگاه اجرا کرده بودیم هدف آموزشی مشخصی وجود داشت. هدف آموزشی مرتبط با موضوع آن درس که در قالب یکی از شاخه های طراحی گرافیک یا هنرهای تجسمی می گنجید.
این بار اما کارگاه رنگ بهانه ای بود برای ایجاد تغییر در فضای دانشگاه.

از همان روز اولی که برای تدریس به مرکز علمی کاربردی لارستان آمدم
احساس کردم که فضای دانشگاه فاقد آن شور نشاط هنری لازم است. در طول این دو
سال برگزاری برنامه های متعدد هنری که شرح برخی از آنها را در این سایت می
بینید. باعث شد که تغییراتی ایجاد شود. اما احساس می کنم برای خروج از این
رخوت باید در و دیوار دانشگاه نیز دستخوش تغییر شود.
 هنرجویان هنرهای
تجسمی به طور معمول در محیط کاری و آموزشی همیشه رد پایی از خود بر جای می
گذارند حتی اگر به قیمت خرابکاری و کثیف کاری در و دیوار باشد. اما باعث
تعجب است که از عمر رشته گرافیک در مرکز علمی کاربردی لارستان حدودا ۸ سال
می گذرد و هیچ اثری از آن در محیط دانشگاه دیده نمی شود.
همه ی این ها دلیلی شد برای اجرای این پروژه گروهی تا به بهانه کارگاه رنگ خود و نگرش هنری امان را به محیط دانشگاه اثبات کنیم.
حرف ما این است: ما شیفته ی رنگ و نور و شکل هستیم، ما از تکرار خسته ایم و دوست داریم با هنر امان زندگی را زیباتر کنیم.

(بیشتر…)

دکتر
احمد نادعلیان چهره ای آشنا در حیطه هنرهای جدید، بویژه هنرهای محیطی است. سابقه
پر بار و درخشان او باعث شده است که طی سال های اخیر پیوسته نام او در کنار معدود
هنرمندان شاخص هنرهای محیطی مورد توجه فستیوال ها و محافل هنری جهان باشد.

دکتر
نادعلیان دارای سوابقی در زمینه طراحی و نقاشی است اما آنچه باعث شد نام او بر سر
زبان ها بیفتد و جامعه هنری با جدیت بیشتری فعالیت های هنری اش را دنبال کند
کارهای محیطی بود که در قالب حجاری نقش ماهی بر سنگ های مسیر رودخانه انجام داد. و
آن را هنر رودخانه نامید. (هنری که در گستره ی جهانی همچنان ادامه دارد)

اما
نقطه عطف سوابق هنری دکتر نادعلیان به آثار محیطی مربوط می شود که در جزیره هرمز
اجرا کرده است. (مهر های استوانه ای ، نقاشی چهره ها با خاک های رنگی جزیره ،
دوچرخه صلح و …) طی سال های اخیر خود نادعلیان متوجه تاثیر مثبت جزیره هرمز در
روند شکل گیری آثار محیطی اش شده است . بنابر این با جدیت بیشتری فعالیت هنری خود
را در این جزیره متمرکز کرده است. برگزاری چندین جشنواره هنر محیطی ، برپایی
هنرمند سرای خلیج فارس و موزه دائمی هنرهای محیطی گواه بر این ادعاست.

تعطیلات
ایام نوروز فرصتی شد برای سفر به جزیره هرمز. مطلع شدم که دکتر نادعلیان نیز در آن
ایام در هرمز حضور دارند. از طریق ایمیل و تلفن تماس گرفتم و ایشان را در جریان
برنامه سفر و سوابق هنری ام قرار دادم. استقبال ایشان باعث شد که به اتفاق تعدادی
از دوستان مصمم شویم در کنار بازدید از جزیره برنامه هایی نیز برای اجرای هنری
داشته باشیم.

ترجیح
دادم این اجرا های به گونه ای با گرافیک و تایپوگرافی مرتبط باشد پس از مشورت با
دکتر نادعلیان توافق کردیم که به کمک استنسیل و خاک های رنگی هرمز حروف و نقش مایه
هایی را به روی دیوارهای اطراف هنرمند سراچاپ کنیم.

(بیشتر…)